Çöl

Çöldeysen ve ateşin başına oturduysan bir gece, söylenenler anlamını yitirir. Yepyeni anlamlar peşinde koşarsın. Sözlerden çok kelimelerle ilgilenirsin. Doğru kelimeyi bulabilmek için sürekli kuma yazan ve silen, yazan ve silen o Şaolin rahibiyle ilgili hikâyeyi anımsarsın. Bu hikâye bir parça hüzünlendirir insanı. Ejderhaları, ağızlarından ateş topları fırlatan başka yaratıkları düşler, mahlukatların en zayıfı olan insana biçilen sonsuz anlamlara dair kelimeler yakıştırmaya kalkarsın. En doğrusu bu dersin, işte bu! Oysaki doğru kelime diye bir şey yoktur çölde ve hayatta.